Kutsal Yazı’da ara sıra meleklerin göksel ruhlar olduklarını okuyoruz. Tanrı karar verdiği her şeyi yerine getirmek için onların hizmetlerinden ve görevlerinden yararlanıyor [Mez. 103:20-21]. Aynı şekilde, Tanrı, Kendisini insanlara açıklamak amacıyla onları aracı haberciler olarak kullandığı için de onlara bu ad veriliyor. Benzer bir nedenle onlara başka adlar da veriliyor. Prenslerinin etrafını saran koruyucular gibi, O’nun yüceliğine taptıkları ve yüceliğini dikkat çekici şekilde açıkladıkları için “ordular” adı da veriliyor [Luk. 2:13-14]. Melekler tıpkı bir asker gibi önderlerinin bayrağını taşımaya kararlılar. O’nun buyruklarını yerine getirmeye hazırlar. O, bir işaret verir vermez göreve koyuluyorlar ya da daha çok, işlerinin başında oluyorlar. Başka peygamberler, özellikle de Daniel, Tanrı’nın yüceliğini duyurmak için tahtının görünüşünü anlatırlar. Tanrı yargı kürsüsüne çıktığında önünde binlerce binlerin, on binlerce on binlerin durduğunu söyler [Dan. 7:10]. Aslında Rab elinin gücünü ve kudretini onların aracılığıyla duyurduğu için, onlara “egemenlikler” denir [Ef. 1:21; 1Ko. 15:24]. Tanrı bu dünyada yetkisini onların aracılığıyla kullandığı ve uyguladığı için, onlara kimi kez yönetimler, kimi kez güçler, kimi kez yönetimler denir [Kol. 1:16; Ef.
1:21; 1Ko. 15:24]. Son olarak da, Tanrı’nın yüceliği bir anlamda onlarda da bulunduğu için, bu nedenle onlara “tahtlar” da denir [Kol. 1:16]. Yine de bu sonuncusu için bir şey söylememeyi tercih ediyorum; çünkü farklı bir yorum da aynı şekilde hatta daha da uygun olur. Ama bu adı geçelim. Kutsal Ruh, meleklerin hizmetinin yüceliğini övmek için bundan önceki adları sık sık kullanmaktadır. Tanrı’nın, ilahi yüceliğinin varlığını özellikle ortaya koyduğu bu araçları Kutsal Ruh’un onurlandırmadan geçmemesi akla yatkın değil mi? Aynı şekilde bir kez de onlara ilahlar denmektedir (Mez. 138:1], çünkü bir ayna olarak yaptıkları görevlerinde O’nun ilahiliğini bir ölçüde bize sergilemektedirler. Kutsal Yazı’da Tanrı’nın meleğinin İbrahim’e [Yar. 18:1], Yakup’a [Yar. 32:2, 28], Musa’ya ve diğerlerine [Yşu. 5:14; Hak. 6:14; 13:10, 22] göründüğü anlatıldığında, eski yazarların bu meleğin Mesih olduğu yorumunu getirmelerinden hoşlanmasam da, bütün meleklerden söz edildiğinde bunlara daha çok “ilahlar” adı verilmektedir [Krş. örn.Yar. 22:11-12]. Bu tuhaf gelmemelidir; prenslere ve yöneticilere, en yüce Kral ve Yargıç olan Tanrı’nın vekilleri oldukları için onur veriliyorsa [Mez. 82:6], tanrısal yüceliğin parlaklığını çok daha zengin ortaya koyan meleklerin onurlandırılmasında çok daha iyi bir neden vardır.
John CALVIN
Yorum Ekle