Şayet Kutsal Yazı’da O’nunla bağdaştırılan işlere bakarak O’nun Tanrı olduğunu düşünürsek, O’nun tanrılığı daha net ortaya çıkar. Aslında, ta başından bu yana Baba’yla birlikte çalıştığını söylediğinde [Yu. 5:17], O’nun diğer bütün sözleri karşısında son derece akılsız olan Yahudiler, O’nun tanrısal güçten yararlandığını yine de hissetmişlerdi. Ve bu nedenle, Yuhanna’nın söylediği gibi, “Yahudi yetkililer O’nu öldürmek için daha çok gayret ettiler. Çünkü yalnız Şabat Günü düzenini bozmakla kalmamış, Tanrı’nın kendi Babası olduğunu söyleyerek kendisini Tanrı’ya eşit kılmıştı” [Yu. 5:18]. O’nun tanrısallığının burada apaçık bildirildiğini anlamıyorsak ne kadar akılsız olmalıyız? Doğrusu, sağlayışı ve kudretiyle evreni yönetmesi, gücünden kaynaklanan egemenliğiyle her şeyi düzenlemesi için Elçilerin Mesih’le bağdaştırdıkları işler sadece Yaratan’ın işlevleridir. Mesih, sadece Baba’yla birlikte dünyayı yönetme görevine katılmaz; yaratılanlara açıklanamayan başka kişisel görevler de yürütür. RAB, peygamberi aracılığıyla, “Kendi uğruma suçlarınız silen benim, evet, benim” demektedir [Yşa. 43:25]. Bu söze göre, Yahudiler, Mesih’in günahları bağışlayarak Tanrı’ya karşı hata işlediğini düşündüklerinde, Mesih sadece kelimelerle iddiada bulunmuyordu, bu gücün O’na ait olduğunu da mucizelerle kanıtlıyordu [Mat. 9:6]. Bu durumda Rab’bin, sadece egemenliğe değil, Kendisinden başka birine verilmeyeceğini söylediği günahları bağışlama gücüne de fiilen sahip olduğunu anlıyoruz. Ne? Yüreklerdeki sessiz düşünceleri araştırmak ve anlamak sadece Tanrı’ya özgü değil mi? Ama Mesih’in de bu gücü vardır [Mat. 9:4; Krş. Yu. 2:25]. O’nun Tanrı olduğu sonucuna buradan varıyoruz.
John CALVIN
Yorum Ekle