Dininizin ne olursa olsun, kendinizi dininize ne kadar adamış olursanız olun, Mesih’siz, Tanrı’yı asla hoşnut edemezsiniz ya da canınızı kurtaramazsınız (Romalılar 8:8). En görkemli ve en etkileyici dinsel törenlerden bile Tanrı nefret eder, bunlardan etkilenmez (Yeşaya 1:14; Süleyman’ın Özdeyişleri 28:9; Malaki 1:10).
Birçok kişi, günahlarının ağırlığını hissetmeye başladığında, birkaç duanın ya da ihtiyacı olanlara cömertçe verilen birkaç armağanın her şeyi düzelteceğini sanır ama gerçekte, yüreklerinin tamamıyla değişmesine ihtiyaçları vardır. Elçi Pavlus, Hristiyan olmadan önce, iş Tanrı’nın yasasına görünürde itaat etmeye gelince kusursuzdu ama bu, ona Tanrı’nın inayetini vermemişti (Filipililer 3:6-7). Bazı insanlar, Rab için çok şey yaptıklarını, Rab’bin onlara kurtuluşu borçlu olduğunu bile düşünürler. Hiçbir şey gerçeğin bu kadar uzağında olamaz! Böyle zamanlarda günahlarınızın bilincine vardığınızda, biraz dua etmenizin ve kendinizi düzeltmenizin sizi Tanrı’yla barıştıracağını hiç düşünmeyin. Yüreğiniz değişmediyse O’nu asla hoşnut edemezsiniz.
Kocaman bir kayayı bir tepenin üzerine yuvarlamaya mahkûm edilen mitolojik Kortinhos Kralı Sisyphos’u duymuş olabilirsiniz. Tepeye her ulaştığında kaya aşağı yuvarlanıyor ve Sisyphos her şeye yeniden başlamak zorunda kalıyordu.
Korkunç enerji harcamasına rağmen hiçbir şey başaramıyordu. En iyi çabaları boşa gidiyordu. Boşuna tohum etmekten, boşuna inşa etmekten ya da Sisyphos gibi boşuna emek harcamaktan daha kötü olan tek bir şey vardır, o da, boşuna dua etmek, boşuna oruç tutmak ve Tanrı’nın Sözü’nü boşuna dinlemektir. Zira kayıp sonsuza kadardır!
Joseph Alleine
Yorum Ekle