Peki ama neden dört müjde vardir? Daha çok mucizeler ve benzetmelere yer açmak için bütün tekrarlar çikartilip neden bir tek uzun müjde yazilmamis? Aslinda, müjdelerin “uyumunu saglama” yada dördünü biraraya getirme çabalari, Tatyan’ in ikinci yüzyildaki, Yunanca “dördünün içinden” anlamina gelen “Diatessaron” a kadar uzanir. Irenyus, evrenselligin sayisi oldugundan dünyanin dört bucagi ve dört rüzgarina uysun diye dört müjde oldugu hakkinda bir teori ileri sürmüstür. Birçoklari, özellikle de sanatçilar, dört müjde kitapçigiyla, Hezekiel ve Esinleme kitapçiklarindaki dört sembol arasinda oldugu ileri sürülen paraleli takdir ederler:Aslan, Öküz(yada dana), Insan, Kartal. Ancak bunlar, farkli Mesih Imanlilari tarafindan, Müjdelerle çok farkli biçimlerde benzestirilirler. Bu sifatlar eger geçerli iseler, ki sanatta öyle oldugu söylenir, Aslan en iyi biçimde, “Yahuda Aslani”nin “Kraliyet Müjdesi” olan Matta’ya uyar. “Öküz” bir yük hayvani oldugundan,”Hizmetkarin Müjdesi” olan Markos’a iyi uyar. “Insanoglunun Müjdesi” olan Luka’da anahtar kisilik “Insan”dir. Standart Handbook of Synonyms, Antonyms & Prepositions (Anlamdas ve zit anlamli sözcükler ve edatlarin standart el kitabi) bile, “yüksek ruhsal görünümün bir amblemi olarak Yuhanna’nin sifatinin “Kartal” oldugunu söyler. Neden dört müjde sorusuna herhalde en iyi yanit, Kutsal Ruh’un dört farkli insan grubuna ulasmak istemesidir. Bu dört eski insan tipinin günümüzde çagdaslari bulunmaktadir. Herkes Matta’nin, Yahudilerin Müjdesi oldugu konusunda görüs birligi içindedir.
Eski Antlasma’dan alintilar, ayrintili tartismalar, Rabbimizin soy agaci ve geneldeki Yahudi tarzi yeni bir okur tarafindan bile hemen fark edilir. Markos, Roma Imparatorlugunun baskenti olan Roma’da, Romalilari ve Romalilar gibi, etkinligi düsünceden daha fazla seven insanlari hedef alarak yazmisti. Bu yüzden, Müjdesinde mucizelere çok, benzetmelere ise az yer verir. Bu Müjdenin soy agacina ihtiyaci yoktur. Çünkü hangi Romali, bir Yahudi’nin suyagaciyla ilgilenirdiki? Luka’nin müjdesi belliki, Yunanlilar ve Yunan edebiyati ile sanatini sevip onlarla rekabet içinde olan birçok Romali için yazilmistir. Bu tür insanlar, güzellik, insanlik, kültürel stil ve edebi üstünlükten hoslanirlar. Dr. Luka bunlarin hepsini saglar. Çagdas Yunanlilarin yanisira onlarin en belirgin kopyalari Fransizlardir. Luka’nin “dünyadaki en güzel kitap” oldugunu söyleyenin, bir fransiz olmasi sasirtici degildir. (bkz.Luka’ya giris)Yuhanna için hangi okuyucu grubu kalmistir? Yuhanna, içinde herkes için bir seyler olan, evrensel müjdedir. Tanri’nin müjdesini bildirir. (Yuh. 20:30) ancak buna karsin derin Mesih Inanli düsünürler tarafindan da çok üstün tutulur. Belki anahtar budur: Yuhanna, “üçüncü irk” içindir-Ne Yahudi ne de diger uluslardan olmadiklari için ilk Mesih inanlilarina tanrisaymazlarin verdigi ad.
Diğer Dörtlü Motifler
Eski Antlasma’da, dört müjdenin vurguladiklariyla çok güzel bir uyum saglayan, birkaç dörtlü
motif daha vardir.
Rabbimizin unvanlarindan biri olan “Filiz” asagidaki metinlerde bulunur:
“…Davut’a… bir kök sürgünü (filiz)…bir kral” (yeremya 23:5,6)
“Hizmetkarim Filiz” (Zekeriya 3:8)
“Adi Filiz olan adam” (Zekeriya 6:12)
“Rab’bin Filiz’i” (Yesaya 4:2)
Eski Antlasmada ayni zamanda, Müjdelerin ana temalarina tam olarak uyan, dört tane “iste” vardir.
“Iste Kralin” (Zekeriya 9:9)
“Iste Hizmetkarim” (Yesaya 42:1)
“Iste Adam” (Zekeriya 6:12)
“Iste Tanri’niz” (Yesaya 40:9)
Tapinaktaki kumaslarin renkli olusu, Müjde yazarlarinin Rabbimizin sifatlarini, dörtlü sunus biçimine benzer:
“Mor” un Kralin Müjdesini yazan Matta için seçilmis oldugu bellidir.Hakimler 8:26, bu rengin krallara
uygin oldugunu göstermektedir.
“Al” renkli boya, antik zamanlarda kirmizi renkli solucani ezerek elde edilirdi.Bu Markos müjdesindeki
“insan degil solucan” denilen (Mezmur 22:6) Hizmetkarin müjdesine isaret eder.
“Beyaz”, kutsallarin adil islerini simgeler. (esinleme 19:8) Luka, Mesih’in kusursuz insanligini
vurgular.
“Mavi” adina gök dedigimiz safir kubbeyi simgeler. (Çikis 24:10) bu da Yuhanna2daki temel düsünce olan,
Mesih’in Tanriliginin çekici bir sekilde sunulusudur.
(William MacDonald’ın Kutsal Kitap Yorumu isimli kitabından.)
Yorum Ekle