“İyi” ve “kabul edilebilir” olana ayrım gözetmeden bakan doğal içgüdünün özgürlükle ilgisi yoktur Şimdi karar verme özgürlüğünün özellikle bağlı olduğu iradeyi incelemeliyiz: Seçim yapmanın, anlayışın alanından çok iradenin alanına girdiğini daha önce gördük. Öncelikle...
Etiket - irade
Burada Pavlus insanları yoksun bıraktığı şeyi başka bir yerde dua ederken sadece Tanrı’ya atfeder. “Tanrı…ve Yücelikler Babası size bilgelik ve esin Ruhu versin” [Ef. 1:17, Vg.]. Şimdi bilgeliğin ve esinin Tanrı’nın armağanı olduğunu duyuyorsunuz. Pavlus başka ne diyor...
İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayırsın ve aklın ışığının rehberliğinde ne sonuç çıkarması ve neden kaçınması gerektiğinin ayırımına varsın diye Tanrı, insana can ve zihin vermiştir. Bu nedenle filozoflar bu yöneten kısma “τό ήγεμονικόν” diyorlar. Bu nedenle Tanrı, seçimi kontrol eden...
İnsan iradesi küçük bir at gibidir. Ona ya Tanrı, ya da İblis binebilir. Binici Tanrı olduğunda, bizleri doğru yola yönlendirir. Eğer binici İblis ise, bizleri yıkıma sürükler. Doğal insan, İblis’e itaat etmek zorunda değildir ancak Şeytan’nın zekiliğiyle öylesine büyülenmiş ve kandırılmıştır ki...
İsa diyor ki, “Bedenden doğan bedendir”. Buradaki “beden” ile anlatılmak istenen “insan doğası”dır. Pavlus, benliğe dayanan düşüncenin ölüm getirdiğini çünkü Tanrı’ya karşı olduğunu söyler (Romalılar 8:67). Tanrı’nın yasasına boyune eğmez, eğemez de. Doğal benliğe dayanan düşünce tüm gücüyle...
