WESTMINSTER İNANÇ AÇIKLAMASI BÖLÜM V: Sağlayış 1. Her şeyin yüce Yaratıcısı olan Tanrı, kendi bilge ve kutsal sağlayışı aracılığıyla bütün yaratıkları, eylemleri ve şeyleri[1] en küçüğünden en büyüğüne[2] kadar devam ettirir,[3] yönetir, düzenler ve yönlendirir. Bunları en bilge ve kutsal...
Etiket - sağlayış
Aleyhte bir şey olduğunda burada da hemen yüreğini Tanrı’ya kaldıracaktır. Sabır ve esenlikli bir zihinsel ölçülülük damgasını bize en iyi şekilde O’nun eli vuracaktır. Yakup kardeşlerinin ihanetinin üzerinde durmaya son vermiş olsaydı onlara asla kardeşi gibi davranamazdı. Ama...
Kendilerini bu ölçülülüğe göre düzeltecek olan herkes geçmişteki sıkıntıları yüzünden Tanrı’ya söylenmeyecektir. Kendi kötülüklerinin suçunu O’na atmayacaklardır. Homeros’un Agamemnon’u böyle yapmıştı: “Neden ben değilim ama Zeus’la kader”[1]...
Bu öğretişi kirletmek isteyenler, ona Stoacıların kader dogması diye iftira ediyorlar. Bir zamanlar Augustinus bununla suçlandı. Kelimeler üzerinde kavga etmek istemesek bile, “kader” kelimesini kabul etmiyoruz, çünkü bu, hem Pavlus’un sakınmamızı öğrettiği dindışı yeniliklerin...
Ama biz, evrenin özellikle insanoğlu uğruna yaratıldığını bildiğimiz için, bunun amacını da O’nun yönetiminde aramalıyız. Peygamber Yeremya, “İnsanın yaşamının kendi elinde olmadığını, adımlarına yön vermenin ona düşmediğini biliyorum, ya Rab” diye haykırmaktadır [Yer. 10:23]...
