Din tarihi, Ninovalılara duyurulan yıkımın iptal edildiğini [Yun. 3:10], Hizkiya’nın yaşamının, ölümü bildirildikten sonra uzatıldığını [Yşa. 38:5] anlatırken, Tanrı’nın kararlarının feshedildiğini göstermez. Böyle düşünenler bu bildirilerde yanılgıya düşüyorlar. İkincisi basit bir onaylamada bulunsa bile, varılan sonuçtan bunun, açıkça belirtilmemiş bir koşulu içerdiği anlaşılmalıdır. Neden Rab, kentin yıkılacağını önceden bildirmek için Yunus’u Ninova’ya göndermiştir? Yeşaya aracılığıyla Hizkiya’nın ölümünü bildirmiştir? Yıkım için hiçbir haberci göndermeden de, hem Ninova’yı hem de Hizkiya’yı yok edebilirdi. Bu nedenle görünürde Tanrı’nın aklında, ölümleri konusunda önceden uyarıldıklarında bunun uzaktan geldiğinin farkına varabilmelerinden başka bir şey vardı. Aslında ölmelerini değil, ölmesinler diye değişmelerini istiyordu. Bu nedenle, Yunus’un, Ninova’nın kırk gün sonra yıkılacağına dair yaptığı peygamberlik kentin düşmemesini sağladı. Hizkiya’nın daha uzun ömür umudu, daha çok yaşayacağı ortaya çıktığında bitti. Bu tehditlerle korkuttuğu kişiler tövbe etmek üzere harekete geçtiklerinde, günahları nedeniyle hak etmiş oldukları yargıdan kaçabilmelerinin Rab’bin gözüne iyi göründüğünü kim görmez? Eğer bu doğruysa, koşulların doğası, örtülü bir durumu basit bir bildiriyle anlamamıza yol göstermektedir.
Benzer örnekler de bunu doğruluyor. Rab, İbrahim’i karısından yoksun bıraktığı için Kral Avimelek’i azarladığında şu kelimeleri kullanıyor: “Bu kadını aldığın için öleceksin. Çünkü o evli bir kadın” [Yar. 20:3]. Ama Avimelek kendini bağışlattığında Tanrı şöyle konuşmuştur: “Şimdi kadını kocasına geri ver. Çünkü o bir peygamberdir. Senin için dua eder, ölmezsin. Ama o kadını geri vermezsen, sen de sana ait olan herkes de ölecek, bilesin” [Yar. 20:7]. İlk ifadede Avimelek inansın diye Kendi niyetini söyleyerek zihnine çok daha şiddetli bir darbe indirdiğini ama ikinci konuşmada istemini açıkça belirttiğini görüyor musunuz? Diğer parçalar da aynı anlama geldiğinden, Rab’bin, duyurmuş olduğu şeyi yürürlükten kaldırdığı için, ilk amacından saptığı sonucunu çıkarmayın. Rab ceza uyarısında bulunduğunda, anlaşılması kolay olmayan bir şeyi hece hece açıklamasa da, istemindeki ya da Sözü’ndeki bir şeyi değiştirmekten çok, esirgemek istediklerine pişman olmalarını ihtar ediyor, sonsuza kadar sürecek olan buyruğunun yolunu hazırlıyor. Yeşaya’nın bu sözü aslında geçerliliğini korumalıdır: “Her şeye egemen Rab’bin tasarısını kim boşa çıkarabilir? Kalkmış durumdaki elini kim indirebilir?” [Yşa. 14:27].
John CALVIN
Yorum Ekle