Tanrı’yı tanımanın tam güvencesiyle dolu olanların zihinlerindeki huzur gibi huzur yoktur. Tanrı’yla ilişkilerinin bu hayatta, ölümde ve sonsuza dek kendilerine lütuf sağlayacağından emindirler. Pavlus’un Romalılar 5:1’de sözünü ettiği şey budur. “Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı’yla barışmış oluyoruz.” Bu gerçeğin güvencesi Romalılar 8’de yazılıdır: “Bu nedenle, Mesih İsa’ya ait olanlara karşı artık hiçbir mahkûmiyet yoktur… Ruh’un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı’nın çocukları olduğumuza tanıklık eder. Eğer Tanrı’nın çocuklarıysak, aynı zamanda mirasçıyız… Tanrı’nın kendisini sevenlerle, amacına göre çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz… Tanrı bizden yana ise kim bize karşı olabilir? Eminim ki ne ölüm, ne yaşam, ne melekler, ne yönetimler, ne şimdiki ne gelecek zaman, ne güçler, ne yükseklik, ne derinlik ne de yaratılmış başka herhangi bir şey bizi Rabbimiz Mesih İsa’da olan Tanrı sevgisinden ayırmaya yetecektir. (1,16,28,30,33,35) Nebukadnessar’ın buyruğuna nasıl rahatlıkla karşı durduklarına bakacak olursak; Şadrak, Meyşak ve Aved-Nego’nun bu esenliği bildiklerini görürüz. “Ama ona tapmazsanız hemen o anda kızgın bir fırının içine atılacaksınız. O zaman bakalım hangi ilah sizi elimden kurtarabilecek?” Yanıtları iyi bilinir. (Daniel 3:16-18) “Bu konuda kendimizi savunma gereği duymuyoruz. (Panik yok!) Kızgın bir fırının içine atılacak olursak bile ey kral, kendisine kulluk ettiğimiz Tanrı bizi kızgın fırından kurtarabilir ve senin elinden bizi kurtaracaktır. (Kaba değil, ama kesin – Tanrılarını tanıyorlardı!) Ama bizi kurtarmazsa bile ey kral (Fark etmez! Dert değil! Yaşasak da ölsek de memnunuz!) bil ki, ilahlarına kulluk etmeyiz ya da dikmiş olduğun altın heykele tapmayız.” O halde Tanrı’yı gerçekten tanıyıp tanımadığımızın bir ölçücü de O’ndan zevk alıp almadığımızdır.
J.I. PACKER
Yorum Ekle