Bölüm 1: Kutsal Kitap

WESTMINSTER İNANÇ AÇIKLAMASI BÖLÜM I: Kutsal Kitap

1. Doğanın ışığı, yaratılışın işleri ve Tanrı’nın sağlayışı, insanları özürsüz^[1] bırakacak derecede Tanrı’nın iyiliğini, bilgeliğini ve gücünü gözler önüne sermiş olmasına rağmen bunlar, kurtuluş için gerekli olan Tanrı ve O’nun isteğine ilişkin bilgiyi sunmada yeter-siz kalır.^[2] Bu nedenle Rab birçok kez ve çeşitli yollardan kendisini göstermekten ve isteğini kilisesine açıklamaktan;^[3] ardından gerçeğin daha iyi bir şekilde korunması, duyurulması ve ayrıca kilisenin, benliğin düşkünlüğüne, Şeytan’ın ve dünyanın kötülü-ğüne karşı daha sağlam durması ve teselli bulması için Kutsal Söz’ün tamamının yazıya geçirilmesinden hoşnut olmuştur.^[4] Tanrı, halkına isteğini açıklamak için eskiden çeşitli yollar kullanmıştır. Eskiden kullanılan bu açıklama biçimleri artık sona erdiğinden^[5] Kutsal Yazılar’ın varlığı son derece gerekli olmuştur.^[6]

2. Kutsal Yazı’ya ya da diğer adıyla Tanrı’nın yazılı Sözü’ne, Eski ve Yeni Ahit’in tüm kitapları dahildir:

[check_list]

ESKİ AHİT (ANTLAŞMA)
• Tekvin (Yaratılış)
• Çıkış (Mısır’dan Çıkış)
• Levililer
• Sayılar (Çölde Sayım)
• Tesniye (Yasanın Tekrarı)
• Yeşu
• Hakimler
• Rut
• I.Samuel
• II.Samuel
• I.Krallar
• II.Krallar
• I.Tarihler
• II.Tarihler
• Ezra
• Nehemya
• Ester
• Eyüp
• Mezmurlar
• Süleyman’ın Meselleri (Süleyman’ın Özdeyişleri[Özdeyişler])
• Vaiz
• Neşideler Neşidesi (Ezgiler Ezgisi [Ezgiler])
• İşaya (Yeşaya)
• Yeremya
• Yeremya’nın Mersiyeleri (Ağıtlar)
• Hezekiel
• Daniel
• Hoşea
• Yoel
• Amos
• Obadya (Ovadya)
• Yunus
• Mika
• Nahum
• Habakkuk (Habakuk)
• Tsefanya (Sefanya)
• Haggay (Hagay)
• Zekarya (Zekeriya)
• Malaki

[/check_list] [check_list]

YENİ AHİT (ANTLAŞMA)
• Matta
• Markos
• Luka
• Yuhanna
• Elçilerin İşleri
• Romalılara Mektup
• Korintlilere Birinci Mektup
• Korintlilere İkinci Mektup
• Galatyalılara Mektup
• Efeslilere Mektup
• Filipililere Mektup
• Koloselilere Mektup
• Selaniklilere Birinci Mektup
• Selaniklilere İkinci Mektup
• Timoteyus’a Birinci Mektup
• Timoteyus’a İkinci Mektup
• Titus’a Mektup
• Filimun’a Mektup
• İbranilere Mektup
• Yakup’un Mektubu
• Petrus’un Birinci Mektubu
• Petrus’un İkinci Mektubu
• Yuhanna’nın Birinci Mektubu
• Yuhanna’nın İkinci Mektubu
• Yuhanna’nın Üçüncü Mektubu
• Yahuda’nın Mektubu
• Vahiy (Esinleme)

[/check_list] Bunların hepsi, imana ve yaşama hükmetmek için Tanrı tarafından esinlenmiştir.^[7]

3. Apokrif adı verilen ve ilahi esinden kaynaklanmayan kitaplar Kutsal Yazı’nın bir par-çası değildir. Bu nedenle Tanrı’nın kilisesinde hiçbir yetkisi yoktur; diğer insan yazıtları gibi görülmeli ve değerlendirilmelidir.^[8]

4. İnanılması ve itaat edilmesi gereken Kutsal Yazı yetkisi, herhangi bir kişinin tanıklı-ğına ya da kiliseye değil, tümüyle gerçeğin yazarı olan Tanrı’nın (ki, Tanrı gerçeğin kendisidir) tanıklığına dayanmaktadır: bu nedenle kabul edilmelidir, çünkü Tanrı’nın Sözüdür:^[9]

5. Kilisenin tanıklığı bizleri Kutsal Yazı’ya daha fazla saygı ile değer vermeye yönlen-dirir.^[10] Kutsal Yazı’nın içeriğindeki göksellik, öğretisindeki yeterlilik, anlatımındaki yücelik, kısımlarının uyumluluğu, tümünün amacındaki tutarlılık (tümüyle Tanrı’yı yüceltmek), insanın tek kurtuluş yolunu açıklama biçimi ve diğer eşsiz mükemmellikleri bunun Tanrı Sözü olduğunu fazlasıyla kanıtlar: Bununla beraber hatasız gerçekliği ve ilahi yetkisinden tümüyle emin olmamızın nedeni, Kutsal Ruh’un Söz aracılığıyla ve O’nunla birlikte yüreklerimizde içsel olarak tanıklık etmesidir.^[11]

6. Tanrı’nın yüceliği, insanın kurtuluşu, iman ve yaşama ilişkin Tanrı’nın tüm öğüdü, Kutsal Yazı’da ya açık bir dille belirtilmiştir ya da gerekli ve iyi sonuçlar çıkartılabi-lecek bir şekilde yazılmıştır. Ruh’un yeni vahiyleri ya da insanların gelenekleri aracı-lığıyla Kutsal Yazı’ya hiçbir zaman hiçbir şey eklenemez.^[12] Bununla birlikte, Tanrı’nın Sözünde açıklanan gerçeklerin kurtuluşa götüren şekilde anlaşılabilmesi için Tanrı’nın Ruhu’nun içsel aydınlatma işlevinin gerekli olduğunu kabul ediyoruz:^[13] Tanrı’ya tapınış ve kilise yönetimi gibi insan etkinliklerine ve toplumlarına ilişkin bazı konular ve durumlar Tanrı Sözü’ndeki daima uyulması gerekli olan genel kurallar çerçevesinde her zaman doğanın ışığı ve Hristiyan sağduyusu gözetilerek düzenlenmelidir.^[14]

7. Kutsal Yazı’daki her şey kendi içerisinde sade değildir ya da herkes için eşit dercede açık olarak algılanmayabilir.^[15] Ancak kurtuluş için bilinmesi, iman edilmesi ve gözetil-mesi gereken konular öylesine açık bir dille gözler önüne serilmiş ve birbirini destek-leyen ayetlerle sergilenmiştir ki, yalnızca okumuş (aydın) insanlar değil, eğitimsiz olan kişiler tarafından da doğal yolların doğru şekilde kullanılmasıyla anlaşılabilir.^[16]

8. Eski Ahit İbranice’de (eski zamanlardaki Tanrı halkının ana dilinde), Yeni Ahit ise Grekçe’de (yazıldığı gün ulusların genelinde kullanılan dilde) direkt olarak Tanrı tarafından esinlenmiştir ve sadece Tanrı’nın koruyucu gözetimi altında tüm çağlar boyunca saf olarak kalmıştır ve bu yüzden gerçektir.^[17] İnanç konularındaki tüm tartış-malarda kilisenin başvurması gereken büyük yetki bu Kutsal Yazı’dır.^[18] Ancak kulanı-lan bu özgün diller, Kutsal Yazı’yı Tanrı korkusuyla öğrenme, okuma ve araştırma hak-kına sahip ve kendilerine bunları yapmaları buyrulan^[19] Tanrı’nın tüm halkı tarafından bilinmediğinden, her ulusun diline çevrilebilmelidir.^[20] Böylece Tanrı Sözü herkeste yaşayacak, herkes uygun bir şekilde Tanrı’ya tapınacak^[21] ve herkes Kutsal Yazılar’daki sabır ve teselli aracılığıyla umut bulacaktır.^[22]

9. Kutsal Yazı’nın yorumlanmasında değişmeyen kural, Kutsal Yazılar’ın yorumlanma-sında yine Kutsal Yazılar’ın kullanılmasıdır. Dolayısıyla herhangi bir ayetin tam ve ger-çek anlamı sorgulandığında (ki birçok değil, tek bir tanedir) bu anlam daha açık bir dille ifade olunan diğer ayetlere bakılmalıdır.^[23]

10. Tüm inanç biçimlerinin, tüm toplumların hükümlerinin, tüm eski yazarların düşün-celerinin, tüm insan öğretilerinin, tüm ruhların belirlenmesi ve sınanmasında gereken, tümüyle güvenilir olan en yüce yargı, Kutsal Yazı’da konuşan Kutsal Ruh’tan başkası değildir.^[24]

---

[1] Romalılar 2:14-15; 1:19-20, Mezmur 19:1-3, Romalılar 1:32; 2:1

[2] I.Korintliler 1:21; 2:13-14

[3] İbraniler 1:1

[4] Süleyman’ın Meselleri 22:19-21, Luka 1:3-4, Romalılar 15:4, Matta 4:4, 7, 10, İşaya 8:19-20

[5] İbraniler 1:1-2

[6] II.Timoteyus 3:15, II.Petrus 1:19

[7] Luka 16: 29, 31, Efesliler 2:20, Vahiy 22:18-19, II.Timoteyus 3:16

[8] Luka 24:27, 44, Romalılar 3:2, II.Petrus 1:21

[9] II.Petrus 1:19, 21, II.Timoteyus 3:16, I.Yuhanna 5:9, I.Selanikliler 2:13

[10] I.Timoteyus 3:15

[11] I.Yuhanna 2:20, Yuhanna 16:13-14, I.Korintliler 2:10-12, İşaya 59:21

[12] II.Timoteyus 3:15-17, Galatyalılar 1:8-9, II.Selanikliler 2:2

[13] Yuhanna 6:45, I.Korintliler 2:9-12

[14] I.Korintliler 11:13-14; 14:26, 40

[15] II.Petrus 3:16

[16] Mezmur 119:105, 130, Elçilerin İşleri 17:11-12

[17] Matta 5:18

[18] İşaya 8:20, Elçilerin İşleri 25:15, Yuhanna 5:39, 46

[19] Yuhanna 5:39

[20] I.Korintliler 14:6, 9, 11-12, 24, 27-28

[21] Koloseliler 3:16

[22] Romalılar 15:4

[23] II.Petrus 1:20-21, Elçilerin İşleri 15:15-16

[24] Matta 22:29, 31, Efesliler 2:20, Elçilerin İşleri 28:25