Genel

Bölüm 3: Tanrı’nın Sonsuz Hükmü

WESTMINSTER İNANÇ AÇIKLAMASI BÖLÜM III: Tanrı’nın Sonsuz Hükmü

1. Tanrı, tüm sonsuzluktan beri kendi isteğinin en bilge ve kutsal doğrultusunda, tüm olayların akışını değişmez bir şekilde önceden belirlemiş olmasına rağmen,[1] ne günahın yazarıdır[2], ne şiddet (davranışları) yaratıkların istemine zorlanır, ne de ikincil sonuçların doğallığı ve bağımlılığı ortadan kaldırılır fakat tersine o şekilde olmaları kesinleştirilir.[3]

2. Tanrı, verilen belirli şartlarda gerçekleşebilecek olan her şeyi bilmesine karşın,[4] bu şeylerin gelecekte gerçekleşeceğini önceden gördüğü için ya da düzenleyeceği belirli koşulların sonucunda bu sonuçların gerçekleşebileceğini bildiği için bunların olmalarını buyurmamıştır.[5]

3. Tanrı’nın hükmü doğrultusunda, O’nun yüceliğinin görülmesi için bazı insanlar ve melekler[6] sonsuz yaşama kavuşmak üzere önceden belirlenmiştir;[7] diğerlerinin ise sonsuz ölüme bırakılmaları hükmolunmuştur.

4. Bu melekler ve insanlar, önceden belirlenerek seçildiklerinden ve özel olarak ve değişmez bir şekilde tasarlandıklarından, sayıları da belirli ve kesindir. Sayıları artırıla-maz ve azaltılamaz.[8]

5. Tanrı, dünyanın temelleri atılmadan önce sonsuz ve değişmez amacı ve isteğinin gizemli bilgeliği ve iyi arzusu uyarınca, karşılıksız lütfu ve sevgisinden ötürü, kişilerin içlerindeki her hangi bir imana, iyi işlere ya da içinde bulundukları koşullara, onları iman etmeye yönlendiren sebeplere ve dayanma güçlerine ilişkin her hangi bir öngörü olmaksızın[9] yaşama kavuşturmak üzere önceden belirlediği kişileri, sonsuz yüceliğe eriştirmek üzere yüce lütfunun övülmesi için[10] Mesih’te seçti.[11]

6. Tanrı, seçilmiş olanları yüceliğe kavuşturmak üzere önceden belirlediği gibi, isteğinin sonsuz ve özgür amacı doğrultusunda bu amacın gerçekleşmesi için gerekli olan her şeyi de önceden belirledi.[12] Öyle ki, Adem’de günaha düşen seçilmişler Mesih’te kur-tarılırlar,[13] O’nun Ruhu aracılığıyla belirlenen zamanda Mesih’e iman etmeye etkin bir şekilde çağrılırlar, aklanırlar, oğulluğa alınırlar, kutsal kılınırlar[14] ve iman aracılığıyla kurtuluşa erişmek üzere O’nun gücüyle korunurlar.[15] Seçilmiş olanlar dışındaki hiç kimse Mesih tarafından kurtarılmaz, çağrılmaz, aklanmaz, oğulluğa alınmaz, kutsal kılınmaz ve kurtuluşa eriştirilmez.[16]

7. Kavranması mümkün olmayan isteğinin bilgeliği uyarınca Tanrı, yarattıkları üzerindeki kadir gücünün görkeminin görülmesi için, arzuladığı şekilde merhametini sunmak ya da saklı tutmak yoluyla insanlığın geri kalanını göz ardı ederek, görkemli adaletinin övülmesi için bu kişilerin utanca ve günahlarının sebep olduğu gazaba maruz kalmak üzere bırakılmalarını hükmetmekten hoşnut olmuştur.[17]

8. Önemli derecede gizemli olan bu önceden belirlenmişlik öğretisine özel bir ihtiyatlılıkla yaklaşılmalıdır,[18] öyle ki, Tanrı’nın Sözü’nde açıklanan isteğine kulak veren ve O’nun Sözü’nü dinleyen insanlar etkin çağrılarının kesinliğine dayanarak sonsuz seçilmişliklerinden emin olmalıdırlar.[19] Bu öğreti Tanrı’nın tümüyle övülmesini, saygı duyulmasını ve yüceltilmesini sağlamalı,[20] Müjde’ye içtenlikle uyan insanları ise alçakgönüllülüğe, itinalı olmaya ve bol teselliye kavuşturmalıdır.[21]


[1] Efesliler 1:11, Romalılar 11:33, İbraniler 6:17, Romalılar 9:15, 18

[2] Yakup 1:13, 17, I.Yuhanna 1:5

[3] Elçilerin İşleri 2:23, Matta 17:12, Elçilerin İşleri 4:27-28, Yuhanna 19:11, Süleyman’ın Meselleri  16:33

[4] Elçilerin İşleri 15:18, I.Samuel 23:11-12, Matta 11:21, 23

[5] Romalılar 9:11, 13, 16, 18

[6] I.Timoteyus 5:21, Matta 25:41

[7] Romalılar 9:22-23, Efesliler 1:5-6, Süleyman’ın Meselleri 16:4

[8] II.Timoteyus 2:19, Yuhanna 13:18

[9] Romalılar 9:11, 13, 16, Efesliler 1:4, 9

[10] Efesliler 1:6, 12

[11] Efesliler 1:4, 9, 11, Romalılar 8:30, II.Timoteyus 1:9, I.Selanikliler 5:9

[12] I.Petrus 1:2, Efesliler 1:4-5; 2:10, II.Selanikliler 2:13

[13] I.Selanikliler 5:9-10, Titus 2:14

[14] Romalılar 8:30, Efesliler 1:5, II.Selanikliler 2:13

[15] I.Petrus 1:5

[16] Yuhanna 17:9, Romalılar 8:28, Yuhanna 6:64-65; 10:26; 8:47, I.Yuhanna 2:19

[17] Matta 11:25-26, Romalılar 9:17-18, 21-22, II.Timoteyus 2:19-20, Yahuda 4, I.Petrus 2:8

[18] Romalılar 9:20; 11:33, Tesniye 29:29

[19] II.Petrus 1:10

[20] Efesliler 1:6, Romalılar 11:33

[21] Romalılar 11:5, 6, 20, II.Petrus 1:10, Romalılar 8:33, Luka 10:20