WESTMINSTER İNANÇ AÇIKLAMASI BÖLÜM IV: Yaratılış
1. Sonsuz gücünün yüceliğini, bilgeliğini ve iyiliğini[1] göstermek için Baba Tanrı, Oğul ve Kutsal Ruh,[2] dünyayı ve içindeki gözle görülen ya da görülmeyen her şeyi altı günde, hiç yoktan ve çok iyi[3] olarak yaratmaktan hoşnut oldu.
2. Tanrı tüm diğer yaratıkları yarattıktan sonra, erkek ve kadın[4] olarak insanı yarattı. Onları kendi benzeyişi doğrultusunda[5] bilgi, doğruluk ve gerçek kutsallık ile donatıp, Tanrı’nın yasasını yüreklerine yazmış[6] ve bunu yerine getirebilecek gücü vermiş bir şekilde,[7] düşünen ve ölümsüz canlar olarak,[8] ancak değişebilen iradelerinin özgürlüğüne bırakıldıkları taktirde yasayı ihlal etme olasılığı altında olarak[9] yarattı. Yüreklerine yazılan yasanın yanı sıra insan, iyiyi ve kötüyü bilme ağacından yememelerini söyleyen[10] bir buyruk aldılar. Bu buyruğa uydukları sürece Tanrı’yla ilişkilerinde mutluydular ve diğer yaratıklar üzerinde egemendiler.[11]
[1] Romalılar 1:20, Yeremya 10:12, Mezmur 104:24, 33:5-6
[2] İbraniler 1:2, Yuhanna 1:2-3, Tekvin 1:2, Eyüp 26:13; 33:4
[3] (Tekvin 1) İbraniler 11:3, Koloseliler 1:16, Elçilerin İşleri 17:24
[4] Tekvin 1:27
[5] Tekvin 1:26, Koloseliler 3:10, Efesliler 4:24
[6] Romalılar 2:14-15
[7] Vaiz 7:29
[8] Tekvin 2:7, Vaiz 12:7, Luka 23:43, Matta 10:28
[9] Tekvin 3:6, Vaiz 7:29
[10] Tekvin 2:17; 3:8-11, 23
[11] Tekvin 1:26, 28
Yorum Ekle