Yaradılışın Tanrı’ya tanıklık ettiğini ve Tanrı’nın Kutsal Yazılar’da daha dolu olarak açıklandığını belirtmiştik. Şimdi ise, evreni yaratan Tanrı’nın, Kutsal Yazıların Tanrısı ile aynı Tanrı olduğunu göstermemiz gerekmektedir.
Kutsal Kitap’ta O’nu hep bir Baba’nın iyiliğiyle görmekteyiz. Kendine ait olanlara şefkatli sevgi göstermekten sevinç duyar ve aynı zamanda Kendisine karşı olanlara da serttir. Musa bizlere, Tanrı hakkında bilmemiz gereken herşeyin kısa bir özetini vermektedir: “YAHVE, YAHVE, çok acıyan ve lütfeden, geç öfkelenen ve inayeti ve hakikatı çok olan, binlere inayetini saklayan, haksızlığı ve günahı ve suçu bağışlayan, ve suçluyu asla suçsuz çıkarmıyan, babaların günahını oğullarda, ve oğulların oğullarında, üçüncü ve dördüncü nesilde arayan Tanrı, diye ilan etti. (Çıkış 34:6,7). İki kere tekrar edilen “Rab” (YAHVE) kelimesi, O’nun sonsuzluğunu ve kendiliğinden varoluşunu gösterir. Daha sonra Musa Tanrı’nın özelliklerini açıklayarak bizlere göre Tanrı’nın nasıl olduğunu göstermektedir.
Aynı özelliklerin yaradılışta da parladıkları görülür: yumuşak huyluluk, iyilik, merhamet, adalet, yargı, gerçek. Evet, Tanrı’nın tüm özellikleri yarattıklarında açıkça görülebilir.
Bir sonraki adım olarak, Kutsal Yazıların ulusların tüm tanrılarını kesin olarak reddettiğini anlamalıyız. Kutsal Yazılar bizleri tek gerçek Tanrı’ya yöneltir. Tanrı’nın ismi her yerde tanınır. Birçok değişik tanrılara tapan insanlar bile tanrı ismini kullanmışlardır. Ancak tüm insanlar hataya ve günaha düşmüşlerdir ve Tanrı hakkında doğal olarak bildikleri şeyler sadece onları özürsüz bırakmaya yarar. Bu sebeple Habakkuk peygamber, tüm puta tapınışı yasaklar ve Tanrı’yı O’nun kutsal tapınağında aramamızı söyler (Habakkuk 2:20). Aynı şekilde, Kendisini Kendi Sözü’nde açıklamış olan gerçek Tanrı’dan başka, hiçbir Tanrı’yı kabul edemeyiz.
John Calvin, Kutsal Kitap Hristiyanlığı
Madde 10
Yorum Ekle